بالاتر از جمهوری، نزدیک انقلاب

[ روایتی از بادیگارد، آخرین ساخته‌ی ابراهیم حاتمی‌کیا ] 

 

حیدر بابا! رفقا همه‌شان روی برگرداندند؛

دنیا هر آن‌چه به انسان داده را از او خواهد گرفت.

"شهریار"

اول ـ شک در وسط میدانِ انقلاب

حیدر برای چکاپ بینایی‌اش به چشم‌پزشکی رفته است. این اولین چیزی است که از حیدر می‌بینیم: خستگی در نگاهش. یک انقلابیِ خسته از «نهاد سیاست‌ورزی» که شغلش اعتقادش بوده، و عمرش را برای محافظت از شخصیت‌های نظام گذاشته، اما در وضعیت اکنونش دچار شک و تردید شده است. زمانه، محافظ را به بادیگارد، نظام انقلابی را به استیت مدرن و جوشش نهضت را به ایستایی و محافظه‌کاری تبدیل کرده و این، حیدر را در بازنمایی هویتش دچار مشکل کرده است.

 

هنرمند قهرمان

در روزهای آرامش و اعتدال
این دیالوگ تقدیم به سیاستمدار و هنرمند قهرمان
به پاس 8 ماه قهرمان‌بازی، بی‌تدبیری و قانون‌شکنی آشکار

آژانس شیشه ای/ ابراهیم حاتمی کیا
 سلحشور (کیانیان) خطاب به حاج کاظم (پرستویی):

[می دونی قهرمان‌بازی‌هات الان رو آنتنه؟ می‌دونی بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان تو بوق کردن؟ می‌دونی وزارت خارجه این غائله رو تکذیب کرده؟ اگه نمی‌دونی بدون.. شهید دادیم که امثال کاظم‌خان قلدر شن و هر غلطی خواستن بکنن. آخه برادر من اینجا که تگزاس نیست! تکذیبیه وزارت خارجه یعنی فردی به اسم کاظم، فردی به اسم عباس وجود خارجی ندارند.. مساله‌ای رو که می‌شد خیلی راحت از طرق قانونی حل کرد، به دلیل قهرمان‌بازی‌های تو شده مساله امنیت ملی، آره مساله امنیت ملی!!]