[هر گزینهای جز مقاومت، دور از واقعبینی است]
راه حل، همان توازن تهدید است. اسرائیل اگر احساس کند حماس و جهاد اسلامی تهدید بالفعل برای اسرائیل هستند، غلط میکند دیگر سرخود به غزه حمله کند. مقاومت باید قویتر شود تا صلح پایدار به وجود آید. اقتضای رئالیسم همین است.
ما اگر پراگماتیست باشیم هم باید بفهمیم که در مقابل اسرائیل، تنها مقاومت است که مفید فایده است.. من وقتی مقالهی گیدیون لوی در روزنامه هاآرتص(*) رو میخونم، باز به گزینه مقاومت میرسم.. اما روشنفکرمآبهای ما با تمسّک به همین اطلاعات، نسخهی سازش برای حماس می پیچند! بروید ببینید که مجری بیبیسی از انتشار این مقاله دنبال چیست؟ بگذار 60 سال دیگر بگذرد.. شاید آن روز خیلیها بفهمند که بیخاصیّتترین ژستها، همین قیافهای بوده که امثال اصـغر فرهادی در این شـرایط میگرفتهاند+. شاید آن روز به عدم صـداقت و وجـود حـماقت در بیطرفیهای سکولار پیببرند.
***
هر اندازه جنگ غزه ادامه پیدا میکند، کاملا به زیان اسرائیل است. اسرائیل شدیدا دنبال آتشبس است، ولی مقاومت، شروطی پیش گذاشته..
اسرائیل عصبانی است. یعنی نفهم است. نفهم فحش نیست. یعنی اینکه نمیفهمد دارد چهکار میکند. این را از این رو میگویم که در یک شب 87 نفر را کشت و 400 زخمی در الشجاعیه بر جای گذاشت و به اثرات سیاسی و تخریب اذهان عمومیاش توجهی نکرد!
اکنون میان ملتها و در افکار عمومی جهان، معدود کسانی هستند که از اسرائیل حمایت میکنند. هر چند عالَم سیاست، اقتضائات دیگری دارد.. این را همهی دوستان اسرائیل فهمیدهاند که جنگ باید زود تمام شود. اسرائیل بیش از این نباید منزوی شود. اینها تحلیل نیستند، خبر اند.
اما تحلیل این است که مقاومت همچنان باید مقاومت کند. تا بازدارندگی و آتشبسِ پایدار محقق نشود جنگ ادامه مییابد. مقاومت باید به دنبال صلح باشد نه آتشبس. صلحی که تضمین آمریکا و اتحادیه اروپا را در پی داشته باشد. اما متأسفانه این فعلا شدنی نیست! اسرائیل وحشیتر از این حرفها نشان داده و اینکه به هیچ توافقنامهای پایبند نیست.
پس راه حل چیست؟
راه حل همان توازن تهدید است. اسرائیل اگر احساس کند حماس و جهاد اسلامی تهدید بالفعل برای اسرائیل هستند غلط میکند دیگر سرخود به غزه حمله کند. مقاومت باید قویتر شود تا صلح پایدار به وجود آید. رئالیسم صد البته جواب میدهد. حزب الله لبنان نمونهی خوبی است..
* مقاله گیدیون لوی در هاآرتص را بخوانید..